آیا میگرن با افزایش خطر ابتلا به بیماری التهابی روده مرتبط است؟
سال هاست که ارتباط میگرن با اختلالات گوارشی مانند بیماری التهابی روده از منظر علمی مورد تجزیه و تحلیل و به نوعی اکتشاف قرار گرفته است. معمولا از بیماران مبتلا به بیماری التهابی روده سوال نمی کنیم که آیا سردردهای میگرنی هم دارند یا خیر اما هر ساله بیش از 1 میلیارد نفر در سراسر جهان حداقل یک مرتبه دچار حمله میگرنی می شوند. تحقیقات قبلی نشان می دهند که میگرن به طور بالقوه می تواند خطر ابتلا به چندین بیماری از جمله بیماری های گوارشی را افزایش دهد. بر اساس تحقیقات جدید انجام شده توسط کالج پزشکی دانشگاه ملی سئول در کره جنوبی، ممکن است بین میگرن و افزایش خطر بیماری التهابی روده (IBD) نیز ارتباط تنگاتنگی وجود داشته باشد. گفتنی است که این مطالعه به وسیله مجله Scientific Reports در اختیار علاقه مندان قرار گرفته است.
مطالعات قدیمی حاکی از آن هستند که میگرن می تواند خطر ابتلا به بیماری های مختلف از جمله سکته، امراض قلبی، صرع، مشکلات خواب، اضطراب و افسردگی را افزایش دهد. این گزارش ها از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی هستند.
میگرن همچنین با برخی از بیماری های گوارشی همچون سندرم روده تحریک پذیر (IBS) و بیماری التهابی روده (IBD) (یک اصطلاح کلی است که شامل بیماری کرون و کولیت اولسراتیو می شود) در ارتباط است.
به گفته دکتر بروکس، استاد دانشگاه و رئیس بخش گوارش، کبد و تغذیه در مرکز علوم درمانی دانشگاه تگزاس در هیوستون، سال هاست که ارتباط میگرن با اختلالات گوارشی از منظر علمی مورد تجزیه و تحلیل و به نوعی اکتشاف قرار گرفته است. نهایتا مشخص شده که این بیماری خود با سندرم ها و بیماری های مزمن گوارشی ارتباط واضح و مستقیم دارد.
آیا میگرن می تواند خطر بیماری التهابی روده را افزایش دهد؟
در مطالعه نمایه شده به وسیله مجله Scientific Reports، محققان داده های بیش از 10 میلیون نفر را از طریق سیستم مراقبت های بهداشتی سراسری شهروندان کره جنوبی تجزیه و تحلیل کردند. حدود 3 درصد از جمعیت مورد مطالعه مبتلا به IBD بودند.
به دنبال بررسی ها داده ها، دانشمندان دریافتند که ریسک ابتلا به IBD در افرادی که میگرن داشتند در مقایسه با افرادی که از این بیماری رنج نمی بردند، به طور قابل توجهی بیشتر بود.
تیم تحقیقات همچنین داده ها را از طریق زیرگروه های بروز بیماری کرون و کولیت اولسراتیو مورد بررسی قرار دادند. افراد مبتلا به میگرن در هر دو زیر گروه در مقایسه با افراد سالم، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به هر یک از این بیماری ها بودند.
پس از تشخیص میگرن، محققان دریافتند که شرکت کنندگان در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری کرون قرار داشتند و پس از یک دوره پیگیری 5 ساله ابتلای اکثر این افراد به کرون نیز تایید شد.
علاوه بر این، در زیر گروه های مطالعه شده، دانشمندان گزارش دادند که تاثیر میگرن بر خطر ابتلا به کولیت اولسراتیو در مردان بیشتر از زنان است.
شناسایی فاکتورهای مختل کننده سلامتی که ممکن است باعث ایجاد IBD شوند، بسیار مهم است، زیرا یک پزشک در صورت اطلاع از عوامل ایجاد یا تشدید کننده IBD، با موفقیت بیشتری می تواند اقدام به درمان بیماری کند.
میگرن می تواند وضعیتی ناتوان کننده را رقم بزند، از این رو شناسایی افراد مبتلا و درمان آنها اهمیت بالایی خواهد داشت. ما معمولا از بیماران مبتلا به بیماری التهابی روده سوال نمی کنیم که آیا سردردهای میگرنی هم دارند یا خیر! از این رو بهتر است با توجه به اهمیت فراوان مسئله مذکور، این کار در اولویت های درمانی آینده قرار بگیرد.
این نتایج به مجموعه تحقیقات یافته هایی قوی اضافه می کنند که نشان می دهند سندرم های درد مزمن از نظر آماری در بیماران مبتلا به سندرم ها یا بیماری های مزمن دستگاه گوارش شایع تر هستند. از داده های حاصل می توان برای تفسیر برخی از رویکردهای درمانی استفاده کرد که ممکن است هم برای علائم گوارشی و هم عصبی در بیماران مبتلا به میگرن مفید باشند. هنگامی که روابط بالینی مانند میگرن و IBD شناسایی شد، باید به سمت تلاش برای توضیح اینکه چرا این روابط ممکن است وجود داشته باشند، حرکت کنیم. این موضوع به نوبه خود می تواند ما را به سمت توسعه درمان های هدفمندتر و موثرتر سوق دهد که قادر به رفع اختلالات (سندرم های) متعدد باشند.
آنچه باید درباره میگرن و سکته مغزی بدانید
با توجه به هم پوشانی علائم میگرن و سکته مغزی، بیان این که کدام یک را تجربه می کنید و این که باید به اتاقی تاریک و آرام رفته یا بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید، می تواند دشوار باشد.
ما در درمانگاه خیریه امام علی ابن ابیطالب (ع) با وجود پزشکان متخصص، بهترین ها را برای شما به ارمغان می‌آوریم.
حملات میگرن بیشتر به واسطه ایجاد سردردهایی شدید شناخته شده هستند. سکته های مغزی با علائمی مانند بی حسی و ضعف در یک سمت بدن، گفتار نامفهوم، سردرگمی، کاهش بینایی یا دوبینی، سرگیجه، و از دست دادن تعادل و هماهنگی تشخیص داده می شوند.
چگونه متوجه شویم که با یک حمله میگرن مواجه هستیم یا سکته مغزی؟
میگرن یک اختلال عصبی است که با اپیزودهای مکرر علائم که حمله نامیده می شود، و به طور معمول شامل سردرد همراه با حالت تهوع، استفراغ، و حساسایت به نور، لمس، بو، یا صدا می شود، مشخص می شود. زنجیره رویدادهایی که هنگام بروز حمله میگرن در مغز رخ می دهند، پیچیده است و به طور کامل درک نشده است. یک نظریه که در آوریل 2015 در نشریه the Journal of Neuroscience منتشر شد، این است که حمله میگرن شبکه های عصبی در مغز را شامل می شود که هنگام تحریک شدن موجب ترشح انواع مختلف مواد شیمایی به نام نوروپپتیدها می شوند. نوروپپتیدها به نوبه خود موجب باز یا تنگ شدن رگ های خونی می شوند که به بروز علائم مرتبط با میگرن منجر می شود.
در سکته مغزی جریان خون به بخشی از مغز کاهش می یابد. یک سکته مغزی می تواند به واسطه انسداد در یک رگ خونی شکل بگیرد که به نام سکته مغزی ایسکمیک شناخته می شود یا به واسطه پارگی رگ خونی و نشت خون رخ دهد که به نام سکته مغزی هموراژیک شناخته می شود. در هر مورد، بخشی از مغز که توسط آن رگ خونی تغذیه می شده است با کمبود اکسیژن و مواد مغذی مواجه می شود که آسیب دیدگی یا مرگ آن قسمت از مغز را به همراه دارد. سکته مغزی حتی می تواند مرگبار باشد، به ویژه اگر بخشی از مغز تحت تاثیر قرار گرفته باشد که وظیفه کنترل تنفس و دیگر اندام های کلیدی، مانند قلب را بر عهده دارد.
میگرن و سکته مغزی می توانند موجب نقائص عصبی کانونی یا عملکرد غیر عادی در بخش های خاص بدن شود. نقائص عصبی کانونی می تواند شامل ضعف یا از دست دادن کنترل عضلات، بی حسی و گزگز در یک بخش از بدن، و مشکلات گفتاری، بینایی، یا شنوایی ناشی از مشکلی در مغز یا سیستم عصبی شود.
کدام یک از انواع میگرن می تواند شبیه سکته مغزی به نظر برسد؟
میگرن با آئورا نوعی میگرن است که به طور معمول با سکته مغزی اشتباه گرفته می شود. آئورا در میگرن همراه با آئورا مجموعه ای از علائم بینایی، حسی یا دیگر علائم سیستم عصبی است که به طور معمول بین چند دقیقه تا یک ساعت ادامه می یابند و به طور معمول پیش از مرحله سردرد یک حمله میگرن ظاهر می شود. این امکان وجود دارد که فرد علائم آئورا را بدون سردرد داشته باشد.
شایع‌ترین علائم آئورا شامل موارد دیداری مانند نورهای چشمک زن یا وجود لکه ها و خطوط زیگزاگ در میدان دید فرد می شود. از دیگر علائم آئورا می توان به از دست دادن بینایی برای مدتی کوتاه، گزگز یا بی حسی در صورت، دست ها یا دیگر نقاط بدن، شنیدن صدا هایی مانند زنگ یا موسیقی، و مشکلات گفتاری و زبانی مانند ناتوانی در بیان واژه ها و گفار نامفهوم اشاره کرد. هر یک از این موارد به راحتی ممکن است نشانه ای از سکته مغزی در نظر گرفته شوند.
نوع دیگر میگرن که می تواند علائمی شبیه سکته مغزی داشته باشد، یک شرایط ارثی نادر به نام میگرن همی‌پلژیک خانوادگی یا میگرن همی‌پلژیک انفرادی است، اگر این شرایط فقط در یک فرد در یک خانواده رخ دهد. علائم حمله میگرن همی‌پلژیک همانند میگرن با آئورا است، اما شامل ضعف حرکتی یا عضلانی در یک سمت بدن نیز می شود که ممکن است برای روزها یا حتی هفته ها ادامه داشته باشد. در موارد نادر، میگرن همی‌پلژیک می تواند موجب تب، سردرگمی، از دست دادن هوشیاری یا حتی کما شود.
چه می شود اگر مطمئن نباشیم با میگرن مواجه هستیم یا سکته مغزی؟
اگر برای نخستین بار است که میگرن را تجربه می کنید و دارای علائم غیر عادی همراه با آن هستید، این می تواند تجربه ای بسیار ترسناک باشد.
اگر علائمی را تجربه می کنید که می توانند نشان دهنده سکته مغزی یا میگرن باشند، از جمله سردرگمی، ناتوانی ناگهانی در حرکت دادن صورت، دست یا پا به ویژه در یک سمت بدن، و دشواری در تکلم بررسی احتمال سکته مغزی همواره ایده خوبی است.
افراد مبتلا به سردردهای میگرنی به طور معمول با علائم خود آشنا هستند و در صورت مواجهه با نشانه های هشداردهنده سکته مغزی که شامل بی حسی ناگهانی، افت بینایی و ضعف می شوند باید این شرایط را جدی بگیرند.
به عنوان یک قانون کلی، میگرن به طور معمول موجب احساساتی مانند گزگز، و مشاهده نورهای چشمک‌زن یا لکه ها می شود، در شرایطی که سکته مغزی با از دست دادن احساسات مانند بی حسی یا ضعف و افت بینایی پیوند خورده است.
تفاوت دیگری که می توان مد نظر قرار داد این است که علائم سکته مغزی به طور معمول ناگهانی رخ می دهند، در شرایطی که علائم میگرن به طور معمول به تدریج و طی چند ساعت ظاهر می شوند.
میگرن با آئورا خطر سکته مغزی را اندکی افزایش می دهد
در شرایطی که میگرن به طور معمول موجب سکته مغزی نمی شود، تجربه میگرن با آئورا می تواند افراد را با خطر اندکی بیشتر برای سکته مغزی مواجه سازد. این افزایش به طور معمول کم است و افرادی که میگرن دارند باید علائم خود را شناسایی کرده و با ترس سکته مغزی زندگی نکنند.
زمانی که سکته مغزی به عنوان عارضه میگرن با آئورا رخ می دهد، سکته مغزی میگرنی نامیده می شود. سکته مغزی میگرنی یک اتفاق غیر معمول است.
چگونه می توان خطر سکته مغزی را کاهش داد؟
با توجه به این که میگرن با آئورا یک عامل خطر عروقی است، بهترین کاری که افراد مبتلا به میگرن می توانند انجام دهند، کاهش عوامل خطر برای سکته مغزی است که البته هر فردی باید به آنها توجه داشته باشد.
به گفته مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا، دلایل اصلی سکته مغزی شامل فشار خون بالا، کلسترول بالا، سیگار کشیدن، چاقی و دیابت می شوند.
شما می توانید خطر سکته مغزی را با دنبال کردن یک رژیم غذایی سالم، حفظ وزن سالم، ورزش کردن، ترک سیگار، و پرهیز از نوشیدن بیش از حد الکل کاهش دهید. مراجعه به پزشک برای کنترل بیماری هایی که به آنها مبتلا هستید از جمله فشار خون بالا، کلسترول بالا، دیابت و بیماری قلبی نیز به کاهش خطر سکته مغزی کمک خواهد کرد. پزشک می تواند به ترک عادت سیگار کشیدن شما نیز کمک کند.
زنانی که در سن باروری قرار دارند و به میگرن مبتلا هستند، درباره روش های پیشگیری از بارداری می توانند با پزشک خود مشورت کنند. بنابر یک بررسی که در نشریه Current Headache and Pain Reports منتشر شد، در شرایطی که فرمولاسیون های قدیمی قرص های ضد بارداری با مقادیر بالاتر استروژن خطر سکته مغزی را به ویژه بین زنانی که سیگار می کشند، افزایش می دهد، اما استفاده از داروهای ضد بارداری هورمونی با دوز پایین به نظر نمی رسد زنان سالم مبتلا به میگرن را با خطر اضافه مواجه سازد.
در ادامه مطالب سایت، مقالات بیشتری درباره میگرن بارگذاری خواهیم کرد.
منبع : عصر ایران
