صفحه شخصی دکتر نوید ابوالاحرار

دکتر درد فردی است که به طور تخصصی در زمینه درد، علل ایجاد آن و روش‌های مدیریت درد مطالعه می‌کند. درواقع یک فوق تخصص درد، پس از گذراندن دوره‌های پزشکی عمومی و تخصصی، دوره‌های پیشرفته‌تر ارزیابی، درمان و مدیریت شرایط درد را گذرانده است. پزشکان درد در استفاده از انواع مداخلات درمانی به‌ منظور کاهش یا حتی از بین بردن مستقیم درد در منبع ایجاد آن، مهارت بالایی دارند. این پزشکان در مواجهه با بیماران ابتدا سعی می‌کنند علت درد را تشخیص داده و سپس به درمان آن بپردازند
وظایف متخصص درد
افرادی که از درد ناتوان‌کننده یا مقاوم رنج می‌برند، برای درمان لازم است به یک متخصص درد مراجعه کنند. دکتر متخصص در مواجهه با بیمار وظیفه دارد ابتدا علت درد را تشخیص دهد، سپس با استفاده از بروزترین تکنولوژی‌ها و تا جای ممکن بدون جراحی به درمان درد بپردازد. در ادامه درباره هر کدام از این مراحل توضیح می‌دهیم.

دکتر درد علائم درد را ارزیابی، تشخیص و درمان می‌کند. تشخیص صحیح یکی از اولین و مهم‌ترین مراحل این فرایند است. متخصص تشخیص درد اطلاعات را به چند روش به دست می‌آورد:

سابقه پزشکی قبلی فرد
مصاحبه با بیمار درباره روند وضعیت او
معاینه فیزیکی
ابزارها و آزمایشات تشخیصی

فوق‌تخصص درد چه بیماری‌هایی را درمان می‌کند؟
انواع دردهایی که پزشک مدیریت و درمان می‌کند، در سه گروه اصلی قرار می‌گیرند.

اولین گروه شامل دردهای ناشی از آسیب مستقیم بافت می‌باشد. بیماری‌هایی مثل آرتروز زانو که در اثر ساییدگی مفاصل بزرگ مثل زانو و باسن ایجاد می‌شود، نمونه‌ای از اختلالات ناشی از آسیب بافت است. همچنین روماتیسم مفصلی که ناشی از واکنش خود‌ایمنی در مفاصل کوچک مانند انگشت و مچ دست است، یکی دیگر از این اختلالات به شمار می‌آید.
گروه دوم دردهای ناشی از آسیب عصبی یا بیماری‌های سیستم عصبی را شامل می‌شود. اختلالات ناشی از آسیب سیستم عصبی شامل مواردی مثل سکته (درد بعد از سکته‌مغزی)، مولتیپل اسکلروزیس یا ام‌ اس، آسیب نخاعی و نوروپاتی یعنی درد ‌عصبی ناشی از زونا، دیابت و HIV می‌شود.
گروه سوم دردها ترکیبی از آسیب عصبی و بافتی مانند انواع کمر‌درد است. انواع درد گردن‌ از جمله دردهای آسیب دیسک گردن و سرطان نمونه‌هایی از دردهای ترکیبی هستند که علت بروز آن‌ها می‌تواند هم آسیب به بافت و هم آسیب عصبی باشد.

دکتر متخصص درد چه اقداماتی برای درمان بیمار انجام می‌دهد؟
انواع مختلفی از درمان‌ها وجود دارد که متخصص طب درد از آن‌ها بهره می‌گیرد. هرکدام از این روش‌ها دارای مزایا و معایب خاصی است که در ادامه آن‌ها را بررسی می‌کنیم:

درمان‌های محافظه‌کارانه

تعدادی گزینه درمانی مختلف برای افرادی که از علائم درد و ناراحتی مزمن، درد مقاوم به درمان یا درد مداوم رنج می‌برند، وجود دارد. اولین خط درمان شامل استفاده از درمان‌های محافظه‌کارانه یا غیر تهاجمی است. این روش‌های درمانی شامل فیزیوتراپی، حرارت درمانی، یخ درمانی و استراحت منطقه آسیب‌دیده است. هر‌کدام از این درمان‌ها ممکن است بدون مداخله دارو یا با استفاده از دارو به کار گرفته شوند. سایر درمان‌های خط اول شامل داروهای خوراکی برای تسکین درد است. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن در این دسته قرار می‌گیرند.

روش‌های مداخله‌ای

اگر بیمار به درمان‌های غیر تهاجمی جواب ندهد پزشک درد ممکن است رویکردهای مداخله‌ای بیشتری توصیه کند. معروف‌ترین درمان مداخله‌ای عمل جراحی است. ولی پزشکان تا حد ممکن از آن اجتناب می‌کنند. فقط پزشک درد شما می‌داند چه زمانی مناسب است که شما تحت عمل جراحی قرار بگیرید. در مراحل اولیه، پزشک درد ممکن است توصیه کند برای کنترل کوتاه‌مدت علائم خود، از داروهای ضد درد خوراکی قوی‌تری مانند اوپیوئیدها استفاده کنید. با این حال باید توجه داشته باشید این داروهای شبه افیونی بسیار اعتیاد آور هستند. هنگامی که آن‌ها برای مدیریت درد تجویز می‌شوند، باید توسط پزشک تحت مراقبت قرار گیرید.

در واقع، قبل از تجویز داروی شبه افیونی، بهتر است هدفی برای مدیریت درد مشخص شود. پزشک همچنین باید برنامه خاصی برای زمان قطع مصرف دارو داشته باشد. به‌ علاوه، سایر روش‌های مداخله‌ای احتمالی برای درمان درد ممکن است شامل تزریق اپیدورال باشد که در آن یک داروی ضد درد به طور مستقیم به ناحیه آسیب‌دیده تزریق می‌شود. این تزریق‌ها معمولاً شامل داروهای ضد اضطراب، بیهوشی یا داروهای ضدالتهابی استروئیدی است. آن‌ها برای اکثر بیماران حداقل حالت تهاجمی را دارند، اما مؤثرتر و ایمن‌تر هستند.

درمان‌های جایگزین

بیمارانی که تحت درمان درد قرار دارند، ممکن است برای ارزیابی بیشتر به روانشناس یا روانپزشک ارجاع داده شوند. علاوه بر این، پزشک درد ممکن است احساس کند که بیمار شرایط مناسبی برای دریافت درمان در قالب سایر رویکردهای جایگزین دارد. از جمله این روش‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

تمرین درمانی
داروهای هومیوپاتی
طب سوزنی
مراقبت‌های کایروپراکتیک
درمان‌های روانشناختی مانند (تغییر رژیم‌غذایی یا شیوه زندگی و کاهش استرس)